Duyguyla…

16.10.2019   Çarşamba 21.00   Toprak...   Tanımına bakıldığında yerkabuğunu oluşturan kayaların, uzun yıllar boyunca parçalanıp ayrışması ile oluşan gevşek yeryüzü örtüsüne verilen genel bir isim olarak bilinse de düşünüldüğünde derin anlamlar taşıyor aslında.       Bitkilerin, meyve ve sebzelerin yaşaması diğer faktörlerin yanında en çok toprak sayesinde olsa da insanların üzerine basarak geçtiği toprak, içinde yaşayan ve üzerinde bulunduğu canlılar sayesinde üzerinde bulundurduğu bitkilerin daha geniş kök salmasını sağlıyor ve sulanmasa bile içinde bulunan maddeler sayesinde dayanabildiği kadar susuzluğa dayanıyor.       Bir taraftan insanları inceleyecek olursak; çeşitli olaylar karşısında büyük bir çoğunluğumuz pes eder ve içimizdeki mücadele ruhunun daha da yayılmasını  olayın  en  başından engellemiş oluruz.  Biz de bu doğanın ve evrenin bir parçasıyken aykırı davranışlarımızın...

      20.08.2019   Salı 21:40          Ağaçlar önce toprağına ekilir, zamanla o toprağa alışır, büyümeye devam eder. Kökleri büyüdükçe gövdesi de büyür ve yavaş yavaş yaprakları oluşmaya başlar. O yapraklar ne  rüzgarlar,  ne fırtınalarla mücadele eder durmaksızın... Rüzgarla birlikte uçuşan toz parçaları yaprakları süzülen ağaca çarpar durur.              Yaşanan duygular da böyledir. Tozların  rüzgar  ile ağaç dallarına gelip sonraki rüzgarda gitmesi gibidir. Yerinde durmaz, sürekli hareketlidir. Sürekli bir yerden bir yere gider, farklı yaprakların -farklı insanların- hayatlarında rol oynarlar. İnsanlar ise bu duyguların etkisini hep üzerinde taşıyacağını zannettiğinden kendilerini sıkıntıya sokarlar tıpkı Cahit Zarifoğlu'nun "İnsan bastırdığı duygunun esiri olur." dediği gibi duygularının esiri olurlar .  Oysaki yeniden esen bir  rüzgar ...

       Her günün sonunda farklı düşüncelerle başımızı yastığa koyuyor farklı duygulara kapılıyoruz, ertesi sabah tazelenmiş duygularla gözümüzü açıyor ve yeni bir güne başlıyoruz.            Bir oyun gibi hayatımız. Her yaşımızda yeni bir kapının kilidini yeni düşüncelere, yeni duygulara açarak bir seviye daha ilerliyor ve biraz daha tecrübe kazanıyoruz.  Yaş ilerledikçe öncesinde açtığımız kapılar ardımızda duruyor. Kimileri o kapıları kapatıp üzerine bir kilit vuruyor, kimileri ise aldırmadan devam ediyor.           Öncesinde açılan kapılar yaşanılan bir olayla sanki  rüzgar  çarpıyormuşçasına kendini belli ediyor, kapıların ardındaki yaşanmışlıklar ise gün yüzüne çıkıyor. Bazen huzurlu, bazen huzursuz ediyor insanı. Huzursuz eden yaşanmışlıkları barındıran kapılara kilit vuran insanlar, yeni yaşlarına geçmişi katmayarak devam ediyor. Aldırmadan devam eden in...

     Bir masa, masanın üzerinde puzzle parçaları ve önünde bir sandalye.. Masaya oturduğun an  hayatın devreye giriyor. Hazırsan başlayalım 😊    Masadaki puzzle parçalarının her biri hayatında yaşadığın olaylara dair seçenekler aslında. Bir parça koyuyorsun ve  o parça diğer parçayla uymuyor, tıpkı yaşadığın bazı olaylarda verdiğin yanlış kararlar gibi.     Verdiğin yanlış kararlar sonrası bir şeyler  yolunda gitmemeye başlıyor. Bu   sırada yapman  gereken şey o parçayı oradan çıkarıp doğrusunu yerleştirmek. Belki şanslısındır ve o parçayı tek seferde bulursun belki de o parçayı bulman  günler hatta aylar sürecek bilemezsin. Tüm parçaları bile denemiş olsan elbet   doğruyu bulacaksın. Doğru yerleştirdiğin   parçalar, yine bazı olaylarda verdiğin  doğru kararları temsil ediyor. Nasıl puzzle yaparken doğru yerleştirdiğin parçayı yerinden çıkarmıyorsan,   hayatında   verdiğ...

      Upuzun bir cadde, sonu belli  olmayan  iki  yanı dükkanlarla çevrili  bir yol. Dükkanların neredeyse hepsi boş, ama hiçbirine sahip değilsin. Yapabildiğin tek şey yol boyu bir ileri bir geri yürümekten  ibaret..        Dükkanlardan birine sahip olmanın hayalini kurmak mutluluk verse de upuzun caddede en güzel  dükkanın  hangisi olduğundan bir haber yürüyorsun. En güzel  dükkanın  hangisi olduğunu bulmak için ise aslında çok güzel hale getirebileceğin dükkanları ardında bırakıyorsun.     Ne garip değil mi? Günlük yaşamında  da  fırsatların , güzelliklerin seninle olmasını istiyor ve bunun için de çeşitli mücadeleler veriyorsun. Mücadele verdiğin süre zarfında karşına çıkan fırsatları görmeden çaresiz davranıyor ve fırsatların etkisinin sona ermesine neden oluyorsun.  Yarın bugünden bellidir .  Bugün gördüğün fırsatları bugünün şartlarında güzelleştireb...

Yaşamımız boyunca kendimizi savunmak ve güçlü kalmak için sürekli olarak kaleler yapıyoruz. Olan olaya karşı güçlü kalamadığımızda kale yıkılıyor ve kişinin içindeki asıl duygular  ön planda oluyor.  Küçükken yaptığım kumdan kaleleri zamanla daha sert malzemelerden yapmaya çalıştım çünkü geçmişte yaptığım kumdan kaleler dalganın etkisiyle yıkılıyordu ve ben savunmasız kalıyordum. Aslında bunun da iyi bir tarafı oldu tabii ki. Her savunmasız kalışım, kaleyi daha güçlü yapmama neden oldu ve zamanla ben de daha güçlü olmaya çalıştım.  "Güç"  derinlere inildiğinde göreceli bir kavramdır aslında. Kendime göre güçlüyken, başkasına göre güçsüz olabilirim veyahut tam tersi olabilir. Karşıdaki kişi aynı olay benim başıma gelse ben ne tepki verirdim diye düşündüğünde benden fazlasını yapabiliyorsa ben ona göre yeterince güçlü olmayabilirim. Kalelerimizi daha güçlü yaptıkça daha dayanıklı olmaya başlıyoruz ve  etrafımıza ışık saçarak tecrübelerimizi insanlar...