Ağaç Yapraklarında Birikenler...

-
    
20.08.2019 
Salı 21:40 
  
   Ağaçlar önce toprağına ekilir, zamanla o toprağa alışır, büyümeye devam eder. Kökleri büyüdükçe gövdesi de büyür ve yavaş yavaş yaprakları oluşmaya başlar. O yapraklar ne rüzgarlar, ne fırtınalarla mücadele eder durmaksızın... Rüzgarla birlikte uçuşan toz parçaları yaprakları süzülen ağaca çarpar durur.  
    
   Yaşanan duygular da böyledir. Tozların rüzgar ile ağaç dallarına gelip sonraki rüzgarda gitmesi gibidir. Yerinde durmaz, sürekli hareketlidir. Sürekli bir yerden bir yere gider, farklı yaprakların -farklı insanların- hayatlarında rol oynarlar. İnsanlar ise bu duyguların etkisini hep üzerinde taşıyacağını zannettiğinden kendilerini sıkıntıya sokarlar tıpkı Cahit Zarifoğlu'nun "İnsan bastırdığı duygunun esiri olur." dediği gibi duygularının esiri olurlar .  Oysaki yeniden esen bir rüzgar ile birlikte duygular da yenileniyor olacak. Belki sevinç yerini üzüntüye bırakacak belki de üzüntü ise sevince...  
    
   Rüzgar devam ediyor olsa da ağaç büyümeye devam edecek. Ağaç ile birlikte yapraklar da büyüyor olacak ve üzerine daha fazla toz parçaları -duygular- gelecek. Her bir toz parçası ayrı bir duygu olacak. İnsanların bir saat içinde yaşadığı çeşitli duygular gibi 😊 

   Mevsim kışa döndükçe rüzgar artacak, rüzgar arttıkça önceki rüzgarla gelen toz yerini başka bir toz parçasına bırakacak. İnsan duygularına kapılmadığı sürece içinde bastırdığı duygunun esiri olmaktan kurtulacak.  
    
   Zamanla ağaç yaşlanacak, yaprakları birer birer dökülmeye başlayacak. Dökülen her bir yaprakta biriken toz parçaları kendini yeniden toprağa bırakacak. İnsanoğlu da böyle işte... Gençken yaşadığı hızlı duygu değişimleriyle karar verirken yaşlandıkça duygularını birer birer toprağa verecek, sonra bedeni ile birlikte toprağa gittikten  sonra yaşamı son bulacak. 
  
    
 Duygu Güçlü 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Yaşamımızdaki Fırça İzleri

-
  Yaşamımızdaki her günümüzün kendine ait beyaz bir sayfası var. Güne uyandığımız zaman alıyoruz fırçalarımızı boyalarımızı önümüze; o bembeyaz sayfayı yaşadıklarımızla, hissettiklerimizle boyuyoruz. Bazen rengarenk fırça izleri bırakıyor bazense aralara siyahlar, maviler serpiştiriyoruz. 👩‍🎨 Gün sonunda ya da gün ortasında resmin bütününe bakarken “ne kadar da koyu renkler kullanmışım” dediğimiz de oluyor, “ne kadar renkli bir resim olmuş,çok güzel” dediğimiz de.. Gün ortasında koyu renkler resme hakim olduğu için rahatsızlık duyarak renklendirmek yerine daha da koyultuyoruz resmi. Halbuki fırçalar da bizim elimizde.. Renkler de.. Demem o ki gün ortasında çok yorgun, çok kötü hissetsek de günün geri kalanını renklendirmek de bizim elimizde. “Ya gün bittiyse ve renklendirecek vaktim kalmadıysa? 😮” dediğinizi duyar gibiyim. ☺️ Bu duyguya kapıldığınızda ve resmin bütününe baktığınızda koyu renklerin sizi çok da rahatsız etmediğini, bir bütün olarak ne kadar güzel göründüğünü fark ...
Devamı

Labirentlerimiz...

-
    02.12.2020   Çarşamba 22.34     Hepimiz doğduğumuz andan itibaren koskocaman bir labirent içerisindeyiz.. Bazılarımız labirente geç dahil oluyor bazılarımız ise labirente erken dahil olmamıza rağmen yıllarca doğru yolu ararken buluyoruz kendimizi. Verdiğimiz her bir karar labirent içerisindeki yollara benziyor. Yanlış olan kararlarımız bizi çıkmaza götürüyor, kaybettik zannetsek de   geri dönme gücünün  bizim elimizde olduğunun farkına varamıyoruz. Geri dönüp çıkış noktasına ulaşmayı sağlayacak doğru yola ulaşıncaya dek yeni kararlar veriyoruz. Verilen her bir doğru kararla çıkışa bir adım daha yaklaşıyoruz. Yolda birileri ile karşılaşıyoruz bazen… Bazılarına yol göstererek onların da doğru yolu bulmasına yardımcı oluyoruz. Öyle ya da böyle çıkışa ulaşıyoruz ulaşmasına da asıl oraya vardıktan sonra ne olacak? Lisedeysek üniversiteli olacağız, üniversitedeysek meslek sahibi olacağız, meslek sahibiysek iyi bir kariyer elde etmiş olacağız ama bu kısımda ufak bi...
Devamı

Beyninde Oturan Teyzeyi Uyandır!

-
Bazen bazı kararları alırken içinizden bir sesin hep sizi uyardığı olmuştur. O uyarılar bazen doğru bazen ise yanlış olabilir. Nedense  insanlar  genellikle  yanlış olanı yapma eğilimindedir. Yanlış olanı yaptıktan sonra da  keşke  yapmasaydım  diye geçirirler içlerinden. Çoğu zaman bu sesin sizi tembelliğe götürdüğü zamanlar da vardır. Bunun kurbanlarından biri de ne yazık ki benim :). Hallederim, sonuçta daha vakit var  düşüncesi  neredeyse  hepimizi yakmıştır :). Bu düşünceleri bize sunan sesi beynimizde oturan yaşlı bir teyze gibi tanımlayabilirim size. Günümüzde  olup  bitenlerden  fazla haberdar olmayan, bazı işlerin sizin için olan  öneminin  farkında olmayan bir teyze...      Bu teyze gün içinde söylenir durur size. O ses de sizin bir parçanız olduğuna göre onunla aynı düşünceye sahip olmak varken neden  onla  zıtlaşasınız  ki. Beyninizde oturan yaşlı teyzeyi uyandırmanız ve...
Devamı