Küllerden Yenilenmek

-
 İnsan acıyı tatmadan acıya karşı nasıl direnmesi gerekeceğini öğrenebilir mi? 
  
Acı çekmekten korktukça, ondan kaçtıkça  nasıl başa çıkabileceğini öğrenemez insan tıpkı vücuda virüs girmeden bağışıklık sisteminin kendini savunamayacağı gibi. Biz insanlar her olayı güzel bir şekilde atlatamayız zaten .  Gerekiyorsa  acıyı sonuna kadar yaşamak gerekir bu sayede bir sonraki acıya karşı daha dayanıklı, sonrakinde daha dayanıklı derken olay zamanla sıradanlaşmaya başlar.  
  
Genel olarak da hep böyledir. Bir şeyler tekrarlandıkça atlatılması daha kolay hale gelir. 
Çok yıprandığı zamanlar da olur insanın, çok yıpratıldığı da. Başkası yüzünden çektiği acıdan önce kendi acısıyla yüzleşmeli insan. Kendi acısından ders almadan, nasıl o acıya karşı direnç gösterebilir?  
Anlatmak istediğim şeyi İrvin D. Yalom’un bir sözüyle özetleyeyim, “Kendi alevlerinizde yanmaya hazır olmalısınız: Önce kül olmadan kendinizi nasıl yenileyebilirsiniz?”.   
  
Kül olmadan yenileyemiyor insan kendini. Oluşan külleri bir kenara toplayıp yeniden hayatımızın bir bölümünü çizmeye başlarız elimizdeki küllerle. Yani insan küllerini oluşturmak için yanarken bir yandan da oluşan küllerle ne çizeceğinin özgürlüğünün kendisinde olduğunu fark etmeli. Bir şeyler elimizden giderken yeni şeyler oluşturmak da bizim elimizde oluyor aslında.  
  
  
Duygu, 
  

Yorumlar

  1. Cigdem Hoca26 Mayıs 2019 09:00

    Yazın bana mevlananın bir sözünü hatırlattı Duygucum,
    yanmak var yanmak var
    Odun yanınca kül olur,
    İnsan yanınca kul olur

    Öperim güzel yanaklarından

    YanıtlaSil
  2. Duygu Güçlü27 Mayıs 2019 14:30

    O zaman, biz insanlar içimizdeki küllerin sayesinde umarım daha faydalı kullar olmayı becerebiliriz diyelim hocam. ☺️ Teşekkür ederim güzel yorumunuz için.. Öperim çok ��

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Yaşamımızdaki Fırça İzleri

-
  Yaşamımızdaki her günümüzün kendine ait beyaz bir sayfası var. Güne uyandığımız zaman alıyoruz fırçalarımızı boyalarımızı önümüze; o bembeyaz sayfayı yaşadıklarımızla, hissettiklerimizle boyuyoruz. Bazen rengarenk fırça izleri bırakıyor bazense aralara siyahlar, maviler serpiştiriyoruz. 👩‍🎨 Gün sonunda ya da gün ortasında resmin bütününe bakarken “ne kadar da koyu renkler kullanmışım” dediğimiz de oluyor, “ne kadar renkli bir resim olmuş,çok güzel” dediğimiz de.. Gün ortasında koyu renkler resme hakim olduğu için rahatsızlık duyarak renklendirmek yerine daha da koyultuyoruz resmi. Halbuki fırçalar da bizim elimizde.. Renkler de.. Demem o ki gün ortasında çok yorgun, çok kötü hissetsek de günün geri kalanını renklendirmek de bizim elimizde. “Ya gün bittiyse ve renklendirecek vaktim kalmadıysa? 😮” dediğinizi duyar gibiyim. ☺️ Bu duyguya kapıldığınızda ve resmin bütününe baktığınızda koyu renklerin sizi çok da rahatsız etmediğini, bir bütün olarak ne kadar güzel göründüğünü fark ...
Devamı

Labirentlerimiz...

-
    02.12.2020   Çarşamba 22.34     Hepimiz doğduğumuz andan itibaren koskocaman bir labirent içerisindeyiz.. Bazılarımız labirente geç dahil oluyor bazılarımız ise labirente erken dahil olmamıza rağmen yıllarca doğru yolu ararken buluyoruz kendimizi. Verdiğimiz her bir karar labirent içerisindeki yollara benziyor. Yanlış olan kararlarımız bizi çıkmaza götürüyor, kaybettik zannetsek de   geri dönme gücünün  bizim elimizde olduğunun farkına varamıyoruz. Geri dönüp çıkış noktasına ulaşmayı sağlayacak doğru yola ulaşıncaya dek yeni kararlar veriyoruz. Verilen her bir doğru kararla çıkışa bir adım daha yaklaşıyoruz. Yolda birileri ile karşılaşıyoruz bazen… Bazılarına yol göstererek onların da doğru yolu bulmasına yardımcı oluyoruz. Öyle ya da böyle çıkışa ulaşıyoruz ulaşmasına da asıl oraya vardıktan sonra ne olacak? Lisedeysek üniversiteli olacağız, üniversitedeysek meslek sahibi olacağız, meslek sahibiysek iyi bir kariyer elde etmiş olacağız ama bu kısımda ufak bi...
Devamı

Beyninde Oturan Teyzeyi Uyandır!

-
Bazen bazı kararları alırken içinizden bir sesin hep sizi uyardığı olmuştur. O uyarılar bazen doğru bazen ise yanlış olabilir. Nedense  insanlar  genellikle  yanlış olanı yapma eğilimindedir. Yanlış olanı yaptıktan sonra da  keşke  yapmasaydım  diye geçirirler içlerinden. Çoğu zaman bu sesin sizi tembelliğe götürdüğü zamanlar da vardır. Bunun kurbanlarından biri de ne yazık ki benim :). Hallederim, sonuçta daha vakit var  düşüncesi  neredeyse  hepimizi yakmıştır :). Bu düşünceleri bize sunan sesi beynimizde oturan yaşlı bir teyze gibi tanımlayabilirim size. Günümüzde  olup  bitenlerden  fazla haberdar olmayan, bazı işlerin sizin için olan  öneminin  farkında olmayan bir teyze...      Bu teyze gün içinde söylenir durur size. O ses de sizin bir parçanız olduğuna göre onunla aynı düşünceye sahip olmak varken neden  onla  zıtlaşasınız  ki. Beyninizde oturan yaşlı teyzeyi uyandırmanız ve...
Devamı