Yaşamımızdaki Renkhanemiz..

-
   


   Geçen gün 7 yaşındaki kuzenimle sohbet ederken bana büyümek istediğini, büyüdüğünde daha başarılı olacağını söyledi. Ona bu işin nasıl olacağını sorduğumda ise durup etrafına bakmaya başladı. Başarılı olması için o yönde çaba sarf etmesi gerektiğini, başarmanın bazen sanıldığı kadar kolay olmadığını ve mücadele etmek zorunda olduğunu anlattım. Beni dinliyordu ve gözlerinin biraz daha büyüdüğünü fark ettim. :)  

   Kitaplık üzerinden örnek verdim ona; “Sence bomboş bir kitaplık mı daha güzel görünür yoksa rafları renkli kitaplarla dolu olan bir kitaplık mı?” diye sorduğum soruya “Dolu ve renkli kitaplık.” cevabını verdi. Boş bir kitaplığa yerleştirdiğimiz kitaplara başarılarımızın veya başarısızlıklarımızın hikayelerini yazıp raflara yeni kitaplar ekliyoruz. Daha sonra ekledim “Kitaplığa eklediğin kitapta başarısızlığının hikayesi olsa bile kitaplık tamamlandığında başarısızlığın bile güzel görünüyor orada.”.  İnsan büyüdükçe sıkıntıları, sorumlulukları daha da artıyor ama aynı zamanda kitaplıktaki her bir raf da yavaş yavaş dolmaya devam ediyor.  

   Tüm bunları ona anlattıktan sonra “İşte bu yüzden çabucak büyüyeceğim diye yaşadığın anı kaçırma. Her birini hikayen ile birlikte kitaplığındaki rafa yerleştir sonra büyüdüğünde nasıl göründüğüne birlikte bakarız olur mu?” şeklinde konuşmayı sonlandırıp ona baktım. Bir şeyler düşündüğü belliydi ama ne düşündü orası bilinmez. :) Sonrasında bana sarılıp teşekkür ettiği an, hiç unutmayacağım anlardan biri olarak benim kitaplığımdaki rafa yerleşti. 
  
  
Duygu, 

Yorumlar

  1. Buse Çimen24 Nisan 2019 23:03

    Tebrik ederim arkadaşım çok güzel bir yazı olmuş. Bu başarının devem etmesi dileğiyle :)

    YanıtlaSil
  2. Duygu Güçlü24 Nisan 2019 23:21

    Çok teşekkür ederim canım benimm :)

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Yaşamımızdaki Fırça İzleri

-
  Yaşamımızdaki her günümüzün kendine ait beyaz bir sayfası var. Güne uyandığımız zaman alıyoruz fırçalarımızı boyalarımızı önümüze; o bembeyaz sayfayı yaşadıklarımızla, hissettiklerimizle boyuyoruz. Bazen rengarenk fırça izleri bırakıyor bazense aralara siyahlar, maviler serpiştiriyoruz. 👩‍🎨 Gün sonunda ya da gün ortasında resmin bütününe bakarken “ne kadar da koyu renkler kullanmışım” dediğimiz de oluyor, “ne kadar renkli bir resim olmuş,çok güzel” dediğimiz de.. Gün ortasında koyu renkler resme hakim olduğu için rahatsızlık duyarak renklendirmek yerine daha da koyultuyoruz resmi. Halbuki fırçalar da bizim elimizde.. Renkler de.. Demem o ki gün ortasında çok yorgun, çok kötü hissetsek de günün geri kalanını renklendirmek de bizim elimizde. “Ya gün bittiyse ve renklendirecek vaktim kalmadıysa? 😮” dediğinizi duyar gibiyim. ☺️ Bu duyguya kapıldığınızda ve resmin bütününe baktığınızda koyu renklerin sizi çok da rahatsız etmediğini, bir bütün olarak ne kadar güzel göründüğünü fark ...
Devamı

Labirentlerimiz...

-
    02.12.2020   Çarşamba 22.34     Hepimiz doğduğumuz andan itibaren koskocaman bir labirent içerisindeyiz.. Bazılarımız labirente geç dahil oluyor bazılarımız ise labirente erken dahil olmamıza rağmen yıllarca doğru yolu ararken buluyoruz kendimizi. Verdiğimiz her bir karar labirent içerisindeki yollara benziyor. Yanlış olan kararlarımız bizi çıkmaza götürüyor, kaybettik zannetsek de   geri dönme gücünün  bizim elimizde olduğunun farkına varamıyoruz. Geri dönüp çıkış noktasına ulaşmayı sağlayacak doğru yola ulaşıncaya dek yeni kararlar veriyoruz. Verilen her bir doğru kararla çıkışa bir adım daha yaklaşıyoruz. Yolda birileri ile karşılaşıyoruz bazen… Bazılarına yol göstererek onların da doğru yolu bulmasına yardımcı oluyoruz. Öyle ya da böyle çıkışa ulaşıyoruz ulaşmasına da asıl oraya vardıktan sonra ne olacak? Lisedeysek üniversiteli olacağız, üniversitedeysek meslek sahibi olacağız, meslek sahibiysek iyi bir kariyer elde etmiş olacağız ama bu kısımda ufak bi...
Devamı

Beyninde Oturan Teyzeyi Uyandır!

-
Bazen bazı kararları alırken içinizden bir sesin hep sizi uyardığı olmuştur. O uyarılar bazen doğru bazen ise yanlış olabilir. Nedense  insanlar  genellikle  yanlış olanı yapma eğilimindedir. Yanlış olanı yaptıktan sonra da  keşke  yapmasaydım  diye geçirirler içlerinden. Çoğu zaman bu sesin sizi tembelliğe götürdüğü zamanlar da vardır. Bunun kurbanlarından biri de ne yazık ki benim :). Hallederim, sonuçta daha vakit var  düşüncesi  neredeyse  hepimizi yakmıştır :). Bu düşünceleri bize sunan sesi beynimizde oturan yaşlı bir teyze gibi tanımlayabilirim size. Günümüzde  olup  bitenlerden  fazla haberdar olmayan, bazı işlerin sizin için olan  öneminin  farkında olmayan bir teyze...      Bu teyze gün içinde söylenir durur size. O ses de sizin bir parçanız olduğuna göre onunla aynı düşünceye sahip olmak varken neden  onla  zıtlaşasınız  ki. Beyninizde oturan yaşlı teyzeyi uyandırmanız ve...
Devamı