Kusurlarıyla Barışık Olmalı İnsan/Motivasyon

-
   
Hepimizin kendine özgü kusurları vardır. Genellikle kusurlarımızdan rahatsız olur, onları gizlemek isteriz. Her zaman bizimle olan şeyleri gizlemek mantıksızdır. Hem bir söz vardır "Her şey göründüğü gibi olsaydı, eline aldığın deniz suyu mavi olurdu." diye. İnsanlar uzaktan bakıldığında da deniz gibi masmavi görünüyor olabilir. Onları tanıdıkça kusurlarını, zayıf noktalarını öğrenmeye başlarız. Kusurlarımızı da kendimizin bir parçası olarak kabul edersek yakından da masmavi görünebiliriz. 
 
  
Bizim "kusur" olarak gördüğümüz şeylerin bile pozitif kısımları olabilir. Bir hikayede kusurundan dolayı rahatsız olan bir kovanın diğer canlılara olan faydasını okumuş ve çok beğenmiştim.  
Sizlerin de okumasını istedim.. 
Hindistan’da bir sucu, boynuna astığı uzun bir sopanın uçlarına taktığı iki büyük kovayla su taşırmış. Sağlam olan kova her seferinde ırmaktan efendisinin evine ulaşan uzun yolu dolu olarak tamamlarken, çatlak kova içine konan suyun sadece yarısını eve ulaştırabilirmiş. Bu durum iki yıl boyunca her gün böyle devam etmiş. Sucu her seferinde efendisinin evine 1,5 kova su götürebilmiş. 
Sağlam kova başarısından gurur duyarken, zavallı çatlak kova görevinin sadece yarısını yerine getiriyor olmaktan dolayı utanç duyuyormuş. İki yılın sonunda bir gün çatlak kova ırmağın kıyısında sucuya seslenmiş: 
“İki yıldır çatlağımdan su sızdırdığımdan dolayı görevimin yarısını yerine getirebildiğim için kendimden utanıyor ve senden özür diliyorum.” demiş. 
Sucu şöyle demiş: 
“Patronun evine dönerken yolun kenarındaki çiçekleri fark etmeni istiyorum.” 
Gerçekten de tepeyi tırmanırken patikanın bir kenarındaki yabani çiçekleri ısıtan güneşi görmüş. Fakat yolun sonunda yine suyunun yarısını kaybettiği için kendini kötü hissetmiş ve yine sucudan özür dilemiş. Sucu kovaya sormuş: 
“Yolun sadece senin tarafında çiçekler olduğunu ve diğer kovanın tarafında hiç çiçek olmadığını fark ettin mi? Bunun sebebi benim senin kusurunu bilmem ve ondan yararlanmamdır. Yolun senin tarafına çiçek tohumları ektim ve her gün biz ırmaktan dönerken sen onları suladın. İki yıldır ben bu güzel çiçekleri toplayıp onlarla patronun sofrasını süsledim. Sen böyle olmasaydın, o evinde bu güzellikleri yaşamayacaktı.” 
 Kusurlarınız sizi hiçbir zaman korkutmasın. Kusurlarınızla barışık olun. Sizin kendinizde kusur olarak gördüğünüz şey bir başkasının edinmek istediği bir huydur belki.. Kusurlarınız yüzünden hayatı yaşanması zor bir hale getirmeyin.. 
  
Sevgilerimle, 

Yorumlar

  1. Adsız16 Şubat 2019 18:36

    Sen hep yaz Duygu. Yaz ki , biz senin bu güzel cümlelerini görebilme şansını elde edelim. Yaz ki , bizler okuduğumuzda olaylara karşı yeni bir pencereden bakma şansı elde edelim hayatımızda. İyi ki varsın. İyi ki seni tanıyorum. İyi ki o bakış açından fazlasıyla yararlanma şansına sahibim :)) Koskocamann bir iyi ki... ♥️

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Yaşamımızdaki Fırça İzleri

-
  Yaşamımızdaki her günümüzün kendine ait beyaz bir sayfası var. Güne uyandığımız zaman alıyoruz fırçalarımızı boyalarımızı önümüze; o bembeyaz sayfayı yaşadıklarımızla, hissettiklerimizle boyuyoruz. Bazen rengarenk fırça izleri bırakıyor bazense aralara siyahlar, maviler serpiştiriyoruz. 👩‍🎨 Gün sonunda ya da gün ortasında resmin bütününe bakarken “ne kadar da koyu renkler kullanmışım” dediğimiz de oluyor, “ne kadar renkli bir resim olmuş,çok güzel” dediğimiz de.. Gün ortasında koyu renkler resme hakim olduğu için rahatsızlık duyarak renklendirmek yerine daha da koyultuyoruz resmi. Halbuki fırçalar da bizim elimizde.. Renkler de.. Demem o ki gün ortasında çok yorgun, çok kötü hissetsek de günün geri kalanını renklendirmek de bizim elimizde. “Ya gün bittiyse ve renklendirecek vaktim kalmadıysa? 😮” dediğinizi duyar gibiyim. ☺️ Bu duyguya kapıldığınızda ve resmin bütününe baktığınızda koyu renklerin sizi çok da rahatsız etmediğini, bir bütün olarak ne kadar güzel göründüğünü fark ...
Devamı

Labirentlerimiz...

-
    02.12.2020   Çarşamba 22.34     Hepimiz doğduğumuz andan itibaren koskocaman bir labirent içerisindeyiz.. Bazılarımız labirente geç dahil oluyor bazılarımız ise labirente erken dahil olmamıza rağmen yıllarca doğru yolu ararken buluyoruz kendimizi. Verdiğimiz her bir karar labirent içerisindeki yollara benziyor. Yanlış olan kararlarımız bizi çıkmaza götürüyor, kaybettik zannetsek de   geri dönme gücünün  bizim elimizde olduğunun farkına varamıyoruz. Geri dönüp çıkış noktasına ulaşmayı sağlayacak doğru yola ulaşıncaya dek yeni kararlar veriyoruz. Verilen her bir doğru kararla çıkışa bir adım daha yaklaşıyoruz. Yolda birileri ile karşılaşıyoruz bazen… Bazılarına yol göstererek onların da doğru yolu bulmasına yardımcı oluyoruz. Öyle ya da böyle çıkışa ulaşıyoruz ulaşmasına da asıl oraya vardıktan sonra ne olacak? Lisedeysek üniversiteli olacağız, üniversitedeysek meslek sahibi olacağız, meslek sahibiysek iyi bir kariyer elde etmiş olacağız ama bu kısımda ufak bi...
Devamı

Beyninde Oturan Teyzeyi Uyandır!

-
Bazen bazı kararları alırken içinizden bir sesin hep sizi uyardığı olmuştur. O uyarılar bazen doğru bazen ise yanlış olabilir. Nedense  insanlar  genellikle  yanlış olanı yapma eğilimindedir. Yanlış olanı yaptıktan sonra da  keşke  yapmasaydım  diye geçirirler içlerinden. Çoğu zaman bu sesin sizi tembelliğe götürdüğü zamanlar da vardır. Bunun kurbanlarından biri de ne yazık ki benim :). Hallederim, sonuçta daha vakit var  düşüncesi  neredeyse  hepimizi yakmıştır :). Bu düşünceleri bize sunan sesi beynimizde oturan yaşlı bir teyze gibi tanımlayabilirim size. Günümüzde  olup  bitenlerden  fazla haberdar olmayan, bazı işlerin sizin için olan  öneminin  farkında olmayan bir teyze...      Bu teyze gün içinde söylenir durur size. O ses de sizin bir parçanız olduğuna göre onunla aynı düşünceye sahip olmak varken neden  onla  zıtlaşasınız  ki. Beyninizde oturan yaşlı teyzeyi uyandırmanız ve...
Devamı