Duyguyla…

Yazarız..   Yazmak kimilerine göre kendini ifade etme, kimilerine göre bir rahatlama yöntemi kimilerine ise kaçış...        Birtakım olaylar yaşıyoruz ve bu olayları kendi içimizde kurgulamaya başlıyoruz.     İçimizde büyüttüğümüz olayların oluşturduğu fırtınayla birlikte içimizdeki gemi rotasını kaybetmeye başlıyor ve yelkenin etkisiyle savrulup duruyor. Tam rüzgarın yönünü  ayarlayacakken  yeniden  sert bir rüzgarla savrulmaya devam ediyor. Aslında yaşadığımız olayların bize verdiği sıkıntıları, içimizdeki  geminin  fırtınayla  olan mücadelesi şeklinde yazıyoruz.         Bu sıralar yaşadığım duygu değişimleri beni bir  rüzgarın  etkisiyle yerden yere savurup duruyor. Kendi benliğimi kaybetmeden yeniden ayağa kalkmaya çalışıyorum, bazen kalkıyorum da. Eski enerjimi ve neşemi yeniden toplamışken ikinci rüzgarla yeniden savrulmaya başlıyorum. Sonra kendi kendime "Ned...

      Hepimizin kendine özgü kusurları vardır. Genellikle kusurlarımızdan rahatsız olur, onları gizlemek isteriz. Her zaman bizimle olan şeyleri gizlemek mantıksızdır. Hem bir söz vardır "Her şey göründüğü gibi olsaydı, eline aldığın deniz suyu mavi olurdu." diye. İnsanlar uzaktan bakıldığında da deniz gibi masmavi görünüyor olabilir. Onları tanıdıkça kusurlarını, zayıf noktalarını öğrenmeye başlarız. Kusurlarımızı da kendimizin bir parçası olarak kabul edersek yakından da masmavi görünebiliriz.         Bizim "kusur" olarak gördüğümüz şeylerin bile pozitif kısımları olabilir. Bir  hikayede  kusurundan dolayı rahatsız olan bir kovanın diğer canlılara olan faydasını okumuş ve çok beğenmiştim.    Sizlerin de okumasını  istedim..   Hindistan’da bir sucu, boynuna astığı uzun bir sopanın uçlarına taktığı iki büyük kovayla su taşırmış. Sağlam olan kova her seferinde ırmaktan efendisinin evine ulaşan...